Er is een voortdurend groeiende internationale belangstelling voor dichlooracetaat als potentieel nieuw geneesmiddel tegen kanker, dat in tegenstelling tot traditionele chemotherapiemiddelen weinig tot geen bijwerkingen veroorzaakt. Uit een eerder uitgevoerde studie van de beruchte Dr. E. Michelakis bleek dat de therapeutische efficiëntie van DCA kan worden verhoogd wanneer het wordt gecombineerd met DNA-methyleringsremmers zoals Vidaza (Azacitidine).
Na deze speculatie heeft een groep onderzoekers een studie uitgevoerd die deze hypothese bevestigde en concludeerde dat dichlooracetaat kan worden gebruikt in combinatie met andere geneesmiddelen tegen kanker, zoals Vidaza of Dacogen, om betere resultaten te bereiken bij lagere concentraties. De studie ontdekte ook een heleboel andere interessante kernpunten met betrekking tot het onderwerp.
Om te beginnen kwam de studie erachter dat de SLC5AB structuren nodig zijn voor het transport van DCA in de tumorcellen. Dit was vooral duidelijk in borstkanker, darmkanker en prostaatkankercellen.
De onderzoeksgroep onthulde dat dichlooracetaat de cellen binnenkomt via de SMCT1 (sodium-coupled monocarboxylate transporters) of de SLC5AB transporters (gebaseerd op de nomenclatuur van de Human Genome organization). Dit is heel belangrijk omdat we nu kunnen leren welke geneesmiddelen goed samengaan met dichlooracetaat. Daarnaast kunnen we ook begrijpen welke stoffen het gewenste effect van DCA kunnen blokkeren.
Vervolgens heeft het onderzoek aangetoond dat natriumdichlooracetaat geïnduceerde tumorceldood alleen kan plaatsvinden als SLC5AB actief is. Als de cellen gewijzigde DCA-transporters hebben, neemt het therapeutische effect af. Anderzijds toonde de studie wel aan dat DCA een hogere apoptosegraad induceert in kankercellen, die veel SLC5AB-transporters hebben. Dit bracht ons op het idee dat je betere antitumorbehandelingsresultaten zou kunnen bereiken als je regimes, die SLCA5AB-expressie stimuleren en DCA in zich hebben, combineert.
Dit kan ook zo zijn omdat geneesmiddelen als Vidaza(5′-azacytidine) en Dacogen(decitobine) de verhoogde DNA-methylering in tumorcellen voorkomen en zo zowel de expressie als de structuur van de SL5A8-transporters behouden. Bovendien vermindert deze vorm van combinatietherapie de benodigde hoeveelheid dichlooracetaat.
Op deze manier vertoont natriumdichlooracetaat sterkere anti-tumoreffecten en kan het jarenlang worden ingenomen omdat de kans op bijwerkingen zoals neuropathie vrijwel nihil wordt.
We zijn blij te horen dat DCA het potentieel heeft om een levensreddende behandeling te zijn die versterkt zou kunnen worden met aanvullend gebruik van geneesmiddelen die de DNA-methylering remmen.
De recente bevindingen van de studie leveren een handvol bewijs dat dit type combinatietherapie in de toekomst meer mensen zou kunnen helpen in hun strijd tegen kanker.
Als u geïnteresseerd bent in de studie, vindt u hieronder meer informatie:
Rol van SLC5A8, een plasmamembraantransporter en een tumorsuppressor